Dzień po premierowej prezentacji „44 / Czterdzieści i Cztery” ukazały się relacje z imprezy oraz pierwsze opinie o piśmie.

Internetowy serwis kulturalny Polskiego Radia zamieścił artykuł pt. „Przywrócić Polsce mesjanizm” (opatrzony nagraniem wypowiedzi Marka Horodniczego o naszym piśmie), w którym czytamy m.in.: „Wczoraj w Warszawie odbyła się jedna z najbardziej oczekiwanych premier wydawniczych w Polsce. Ukazał się pierwszy numer nowego periodyku: <44 – Magazynu Apokaliptycznego>. Twórcami czasopisma są byli członkowie redakcji kwartalnika <Fronda>.  […] Rozłamy, jakkolwiek nigdy nie bywają przyjemne, mogą jednak zapewnić podwójną przyjemność czytelnikom starej <Frondy>. Niezwykle odważna premiera nowego czasopisma <44> zbiegła się w czasie ze startem <portalu poświęconego> fronda.pl; przeobrażeniu uległo także pismo <Fronda>. Zamiast jednego, na polskim rynku księgarskim mamy teraz zatem dwa ciekawe czasopisma”.

Entuzjastyczne głosy o pierwszym wrażeniu, jakie robi strona edytorska „Czwórek”, znajdujemy na blogach gości wczorajszej premiery.

Michał Nierebiński w notce „Piękno zbawi świat” wyznaje: „Jestem zachwycony i oczarowany, naprawdę! […] Naprawdę, dawno nie zdarzyło mi się trzymać w łapkach czegoś tak pięknie zaprojektowanego. Ilustracje, okładka, skład, kolorystyka, typografia – mistrzostwo świata. Janek Zieliński dopieścił numer estetycznie do granic możliwości. […] Cieszę się, że nareszcie mam okazję poczytać autorów, których lubię, a których przez ostatni rok nie miałem okazji czytać”.

Z kolei jeden ze współpracowników „44 / Czterdzieści i Cztery”, Andrzej Fiderkiewicz, po obejrzeniu świeżo przywiezionego z drukarni periodyku zauważa: „Pisałem już wcześniej, że pod względem edytorskim pismo zapowiada się znakomicie, ale jest jeszcze lepiej. […] Nr 1/44 przebija pod względem edytorskim najfajniejsze graficznie numery dawnej <Frondy>”. Jak pisze popularny Studyta Arseniusz, „Manifest neomesjanistyczny wygłoszony przez dr Rafała Tichego (odzianego w koszulkę z Batmanem i czarny skórzany płaszcz) zabrzmiał, szczególnie w pierwszej części, mocno i przekonująco”.