„Swego czasu zacząłem czytać <Frondę>. Dzięki tej lekturze poznałem poglądy ludzi mocno związanych z prawicą, konserwatystów i zaangażowanych chrześcijan. Pod niektórymi z ich artykułów, w stu procentach mogłem się podpisać. Później część środowiska założyła pismo <Czterdzieści i Cztery>” – mówi piosenkarz Paweł Kukiz w wywiadzie dla dodatku telewizyjnego „Rzeczpospolitej” pod charakterystycznym tytułem „Szukam spokoju, ale wciąż mnie nosi”.

O twórcach „44 / Czterdzieści i Cztery”: „Uderzyło mnie, że z ludźmi <Czwórek> można się różnić, ale to nie przekreśla szansy na rozmowę. Nie czuję u nich tej straszliwej nienawiści, która uniemożliwia dialog naszym czołowym polskim politykom. Podczas nagrania programu poświęconego m.in. mojej piosence <Sztajnbach>, ja – człowiek kojarzony z Platformą Obywatelską, rozmawiałem z sympatykiem LPR, PiS, a także, najogólniej rzecz ujmując, katolikami, częstokroć ortodoksyjnymi, i potrafiliśmy się dogadać.”

O startującym cyklu „Koniec końców”: „Miałem wcześniej wiele propozycji udziału w programach telewizyjnych. Proponowano mi duże pieniądze, ale odrzucałem wszystkie oferty, bo projekty, o których mówię, nie propagowały żadnych wartości. Były pustą rozrywką, na dodatek miernych lotów. Teraz negocjacje prowadziłem bez agenta, żeby nie windował ceny i doszło do porozumienia z producentami <Końca końców>. Zależało mi na udziale w tym programie”.

O Marku Horodniczym, wspólnie z którym będzie prowadził program: „Obaj wierzymy w Boga, każdy z nas inaczej go postrzega. Marek reprezentuje neokatechumenat. Patrzy na świat z życzliwością. Jest uduchowionym filozofem, a czasem wręcz buja w obłokach. Nieszczególnie polegałbym na nim, gdyby doszło do sytuacji konfliktowej na podwórku lub w ciemnej bramie. Ale starałbym się go obronić. Potrafi być zresztą stanowczy, zasadniczy. Jeśli chodzi o mnie, myślę, że jestem mocno osadzony w realiach naszej rzeczywistości. Mieszkam w małej miejscowości. Życie nie oszczędziło mi przeróżnych doświadczeń. Marek mnie <nawraca>, a ja sprowadzam go na ziemię. Muszę uważać, żeby mnie nie uduchowił za bardzo”.