W najnowszym, setnym numerze „Arcanów”, redakcja krakowskiego dwumiesięcznika publikuje jubileuszową ankietę pt. „Na co Polska może być jeszcze potrzebna?”. Wśród 33 odpowiedzi znalazł się także głos redaktora naczelnego Czwórek.

Nawiązując do komiksu  Krzysztofa Gawronkiewicza i Grzegorza Janusza „Świętokradztwo” (zamieszczonego we „Frondzie” nr 39), Marek Horodniczy pisze: „Ankietowe pytania poniekąd współbrzmią z przesłaniem komiksu. Sugerują mianowicie, że utraciliśmy coś, co było w naszym posiadaniu i przestaliśmy rozumieć to, co doskonale (może nawet intuicyjnie) rozumieliśmy. W kontraście do wyidealizowanych <dawnych czasów>, przychodzi nam więc egzystować w marnej rzeczywistosci, która Polską jest już tylko z nazwy. Twór ten coraz bardziej przywodzi na myśl wypalone, pozbawione głębszego znaczenia pojęcie, nie posiadające wyraźnego desygnatu. Wiele wskazuje na to, iż na naszych oczach Polska staje się projektem postmodernistycznym. Jakąś Polską V 2.0, w której na równych prawach funkcjonują wzajemnie wykluczające się koncepcje jej organizacji i rozwoju”.

Horodniczy kończąc swój szkic, przywołuje jedną z wypowiedzi Jarosława Marka Rymkiewicza, w której poeta z Milanówka przyrównuje Polskę do „wspaniałego (…) miejsca, w którym człowiek może się ulokować” („Uważam Rze”, nr 22/2011): „W odróżnieniu od autora <Samuela Zborowskiego> nie chcę się w polskości <lokować>, bo polskość w planie nadprzyrodzonym jest dynamiczna, otwarta na Boże prowadzenie, gotowa na każde – nawet najbardziej upokarzające – doświadczenie. Rymkiewiczowskie, <polskie szczęście> takiej alternatywy nie bierze nawet pod uwagę. Bliska mi, neomesjanistyczna Polska jest zaprzeczeniem ulokowanej na wózku inwalidzkim martwej Matki z komiksu Gawronkiewicza i Janusza. Matki-Polski, z której oczu tchnie pustka i nawet Jasnogórska Pani nie jest jej w stanie pomóc”.