W „Plusie Minusie” datowanym na 28 lipca ukazał się tekst Michała Łuczewskiego Dzień krwi i nowoczesności.  W artykule, w którym pada pytanie o nowoczesność polskiej martyrologii, czytamy m.in.:

Teraz możemy spojrzeć na nasze miasto – miasto zabitych poetów, nieznanych żołnierzy i męczenników – w nowym świetle. Być może jesteśmy krajem, który dzięki swojemu wyjątkowemu doświadczeniu przeniósł w czasy bezmyślnego używania zapomniany skarb nowoczesności: potęgę życia które potrafi śmierć wytrzymać i w niej się nadal zachować. Taka jest prawdziwa stawka naszej „martyrologii”. „Polskie cierpiętnictwo” to nie balast, który nie pozwala nam na europeizację, modernizację i co tam jeszcze; przeciwnie – stanowi ono o tym, że nasze życie pozostaje ludzkie. Godzina „W” to godzina nowych czasów.